Historia - Dom Pomocy Społecznej Zgromadzenia Sióstr Opatrzności Bożej w Wodzisławiu

Dom Pomocy Społecznej w Wodzisławiu Śl. - Jedłownik (Górny Śl.) prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej (www.providentia.pl). Przeznaczony jest dla 53 osób - dziewcząt i kobiet niepełnosprawnych intelektualnie. Oferuje całodobową opiekę. Dom położony jest w parku krajobrazowym o powierzchni 2 ha. Otaczający park zapewnia Mieszkankom spokój i stały kontakt z przyrodą.

Jedną z licznych placówek prowadzonych przez Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej jest dom w Wodzisławiu Śląskim. Główną działalnością apostolską podejmowaną w tym domu jest opieka nad osobami ze sprzężoną niepełnosprawnością: intelektualną i ruchową. Pełna nazwa tej placówki to Dom Pomocy Społecznej prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr Opatrzności Bożej. Obecnie przebywają tutaj 53 osoby w wieku od 20 – 60 lat.

DPS mieści się w malowniczo położonym zamku wybudowanym przez Gotfryda Hesse w 1899r. Pierwotnie budynek często zmieniał właścicieli. W 1908r. jedłownicki zamek został kupiony przez radcę handlowego z Berlina Fritza von Friedlander Fuld. Od 1930r. dobra jedłownickie były w posiadaniu Rybnickiego Gwarectwa Węglowego z siedzibą w Katowicach. Jeszcze w tym samym roku majątek ten został sprzedany Przedsiębiorstwu Osadniczemu Ślązak - spółka o.o. w Katowicach.

Z własnością dóbr jedłownickich związany był rzeczowy patronat na rzecz rzymsko-katolickiego kościoła w Jedłowniku. W związku z podziałem dóbr w drodze osadnictwa patronat został zniesiony, a w ramach odprawy kościół otrzymał zamek z parkiem i ogrodem owocowym oraz parcele gruntowe. Z chwilą nabycia (1931r) przez Zarząd Kościelny zamku jedłownickiego powstał problem zagospodarowania tego obiektu. Pomysły na przebudowę zamku na kościół a także na utworzenie domu sanatoryjnego, zostały odrzucone. Kuria Biskupia pragnęła ulokować w zamku jakieś dzieło charytatywne, pod kierunkiem zgromadzenia zakonnego. Wreszcie w 1933r. wpłynęła oferta Sióstr Opatrzności Bożej ze Lwowa. 22.IX. 1934r. została zawarta umowa najmu pomiędzy zgromadzeniem a parafią.

Siostry, w duchu charyzmatu zgromadzenia, zajęły się prowadzeniem Domu dla dziewcząt i kobiet zdemoralizowanych moralnie. Opieka wychowawcza, duchowa i edukacja miały na celu skierowanie tych osób na właściwą drogę moralną i społeczną. W chwili wybuchu II wojny światowej w budynku przebywało 50 dziewcząt wraz z 5 siostrami. Musiały one opuścić Wodzisław Śl., ponieważ dom został adoptowany przez władze okupacyjne na szpital polowy a następnie na punkt dla przesiedleńców.

Po wojnie siostry kontynuowały apostolat w wodzisławskim zamku, aż do 1951r. Wówczas władze komunistyczne w ramach reorganizacji państwowych, zmieniły profil działalności sióstr na pracę z osobami upośledzonymi umysłowo. Dziewczęta objęte resocjalizacją zostały zabrane do państwowych domów poprawczych a dzieci upośledzone umysłowe, niewygodne dla obrazu idealnego społeczeństwa socjalistycznego, przekazano siostrom pod opiekę. Zakład otrzymał nową nazwę: Zrzeszenie Katolików Caritas Dom Specjalny dla Dzieci - Jedłownik. Od tamtej pory Siostry Opatrzności Bożej prowadzą apostolstwo wśród osób niepełnosprawnych intelektualnie, kochając i służąc im. Z biegiem lat zmieniały się realia społeczne i państwowe. Od 1991r. zakłady Caritas zostały przejęte przez Wojewódzkie Wydziały Pomocy Społecznej, przybierając nazwy Domy Pomocy Społecznej i stały się własnością organizacji kościelnych, finansowane przez państwo.

Rozwijająca się pedagogika specjalna i kształtująca się polityka społeczna państwa otwierały nowe kierunki i możliwości pracy z osobami o obniżonej zdolności umysłowej. Siostry Opatrzności Bożej podejmują nowe wyzwania w tym kierunku, doskonaląc warsztat pracy i metody oddziaływań na wychowanki, a także udoskonalając bazę lokalową i dbając o domową atmosferę w Domu. W duchu zasad i wartości chrześcijańskich siostry zapewniają całodobową opiekę i dbają o zaspokojenie potrzeb życiowych, zdrowotnych, edukacyjnych terapeutycznych, kulturalnych , społecznych i religijnych.